Hans Kloss - Rozmowa telefoniczna

Brunner mi nie dowierza... Czekajcie, bo zdaje się, że nawet zdecydował się mnie zlikwidować. Tak, tak... Widze przez okno, jak zajeżdżają dwie ciężarówki z gestapowcami... Nic, nic... Możemy rozmawiać. Słuchawka zajmuje mi tylko jedną rękę, drugą mam wolną... (otwierają się drzwi...). Dwaj weszli, żeby mnie zaaresztować... (dwa uderzenia, dwa jęki, dwa łoskoty). Już ich załatwiłem. Dwa ciosy i leżą...(rozlegają się strzały). A to dranie, zaczynają strzelać do mnie przez okno (strzały, brzęk szyby). Przepraszam was na chwilę, muszę przełożyć słuchawkę do drugiej ręki... Z lewej celniej strzelam... Tak.. (kilka strzałów). Siedmiu położyłem... Więc jak powiedziałem - o trzeciej na rynku... O, cholera... Nic... Ustawiają naprzeciw okna karabin maszynowy... (seria z karabinu maszynowego, krzyki, jęki, moment ciszy, ciemność).
Hallo, "Błyskawica", jesteście tam?
Naturalnie, że to ja - kapitan Kloss. A dlaczego mam nie żyć? To oni nie żyją. Wizja wysiadła i w ciemnościach sami się wystrzelali. No to na razie, "Błyskawica".
Do nastepnego odcinka!