Nazywał się Thomas Isidore Noël Sankara

Sankara zdobył władzę 4 sierpnia 1983 roku, dokonując puczu w Górnej Wolcie, państewku w Afryce, kiedyś należącym do Francji, po uzyskaniu niepodległości w 1960 r. nadal pozostającym pod jej wpływem. Rządy zmieniały się tam co kilka lat, raz rządzili wojskowi, raz cywile, ale ogólnie żyło się tam nie najlepiej. W pierwszą rocznicę przejęcia władzy Sankara ogłosił zmianę nazwy państwa na Burkina Faso (co oznacza "kraj prawych ludzi"), zmianę hymnu oraz flagi. Rządził krajem do 1987 r. i do dziś uważany jest za najlepszego przywódcę państwa we współczesnej Afryce.




Przez 4 lata swoich rządów udało mu się osiągnąć:

- 2,5 mln osób zaszczepiono przeciw zapaleniu opon mózgowych, żółtej gorączce i odrze. I to w ciągu tygodnia.
- Zredukował analfabetyzm z 87% do 16%.
- Walcząc z wylesieniem, posadził 10 mln drzew.
- Zdelegalizował obrzezanie kobiet i przymusowe małżeństwa, a także obsadził kobiety na państwowych stanowiskach.
- Sprzedał rządową flotę Mercedesów i kupił najtańsze samochody obecne wtedy na rynku.
- Zakazał sobie i przedstawicielom rządu korzystania z pierwszej klasy podczas podróży lotniczych.
- Doprowadził kraj do samowystarczalności żywieniowej przez oddanie terenów uprawnych chłopom. Produkcja pszenicy wzrosła z 1700 kg z hektara do 3800 kg.
- Zredukował prezydencką pensję do 450 dolarów miesięcznie, odmówił instalacji klimatyzacji w biurze mówiąc, że skoro inni jej nie mają, on też nie będzie miał.
- Doprowadził do otwarcia pierwszego w kraju supermarketu.
- Poza zmianą nazwy kraju odmówił też przyjęcia pomocy żywnościowej z zewnątrz, twierdząc, że "kto cię karmi, ten cię kontroluje".
- Rozbudował w całym kraju sieć połączeń kolejowych, "zbliżając" do siebie mieszkańców.

Mimo tak postępowego podejścia, był jednak tyranem. Zrobił to wszystko bez pomocy z zewnątrz. Zdelegalizował związki zawodowe, zlikwidował wolność prasy, ponieważ bał się, że stanie ona na drodze jego reform. Walcząc z opozycją, skazywał na więzienie "bumelantów" i "kontrrewolucjonistów".

Mimo tylu dobrych zmian w kraju Sankara został zamordowany podczas puczu w 1987 r., któremu przewodził wiceprezydent i jego bliski przyjaciel Blaise Compaoré, wspierany przez Wybrzeże Kości Słoniowej i Francję, którym nie na rękę były rządy Sankary.




Po kolejnej zmianie władzy kraj bardzo szybko się stoczył, a Compaoré cofnął większość reform Sankary. Compaoré pozostał prezydentem Burkina Faso aż do 2014 roku, kiedy został odsunięty od władzy w wyniku zamieszek, które wybuchły kiedy próbował zmienić prawo tak, aby umożliwiało mu jeszcze dłuższe pozostanie przy władzy.




Sankara był symbolem potencjału drzemiącego w Afryce wolnej od kolonialnych zapędów mocarstw, od biedy, korupcji i małostkowych przywódców. Sankara marzył o wielkiej Zjednoczonej Afryce i kto wie co by osiągnął, gdyby miał na to kolejne 10-20 lat. Być może cały dzisiejszy świat wyglądałby zupełnie inaczej.

Źródła: 1, 2, 3, 4